De Kale Zangeres

Liliane Brakema deed als project bij het NNT/Club Guy&Roni een vormonderzoek. Ze regisseerde De Kale Zangeres, een bewerking van de tekst van Eugène Ionesco.

Lees hier de recensie uit het Dagblad van het Noorden over De Kale Zangeres:

Dat is durven. Liliane Brakema, een jong talent dat bij het Noord Nederlands Toneel de ruimte krijgt zich te ontwikkelen, stort zich direct in het absurdisme. En brengt daar dusdanig lijn in dat het publiek volop geniet.

Brakema combineert teksttheater met sprekende beeldtaal, en dan ben je bij het NNT/Club Guy & Roni in principe aan het goeie adres. Haar eerste presentatie was een bewerking van De Kale Zangeres van Eugène Ionesco, een stuk waarin twee echtparen elkaar ontmoeten. Een presentatie dus, nog geen voorstelling, maar een aanzet daartoe, waarschuwde ze vooraf. Dat maakte dan nieuwsgierig naar het eindproduct, straks, want wat zij het Groningse Theater de Machinefabriek voorschotelde, was echt al wel een voorstelling. En nog een goeie ook.

Nog maffer

In De Kale Zangeres gaat het ene stel, kibbelend over alles, zijn huishoudelijke gang. Het andere komt er pas via een krankzinnige dialoog achter dat die man en vrouw inderdaad met elkaar getrouwd zijn. Om het nog wat maffer te maken, laat Brakema dat laatste stel spelen door de twee mannelijke dansers, Igor Podsiadli en Adam Peterson.

Brakema: ,,Ik stelde dit stuk voor aan de NNT-leiding, en voelde iets van ‘nou, oké, als jij dat wilt’. Maar het is fantastisch hoe ik vervolgens het vertrouwen kreeg, en alle ruimte, ook technisch.’’ Ze heeft daarvan goed gebruik gemaakt. Met schilderijen van Hopper als basis, waarbij ze de acteurs/dansers telkens in wisselende en zich dan herhalende posities bevriest, biedt ze spreek- en lichaamstaal evenveel ruimte. Daar gaan we meer van horen. Bovendien maakt het benieuwd naar talent nummer twee: Eline Arbo.

Bekijk voor meer informatie over De Kale Zangeres de website van het NNT.